Edwin Herbert Land

Cechy osoby przedsiębiorczej: pracowita, pomysłowa, kreatywna, umiąca się obchodzić że stresem etc.

Według mnie osobą przedsiębiorczą jest Edwin Herbert Land (urodzony 7 maja 1909 roku). Land jest znany światu jako współzałożyciel słynnej firmy Polaroid produkująca już kultowe aparaty. Moim zdaniem Land to świetny przykład osoby przedsiębiorczej, ponieważ pokazał nam, że można postawić na nogi dużą firmę dzięki niekonwencjonalnych i niepowtarzalnch pomysłów, produktów. Nie jest może tak znany jako założyciel wielkiej firmy jak Steve Jobs, jednak ciekawym faktem jest to, że Jobs zainspirował się postawą Landa jako przedsiębiorcy, co oznacza, że być może bez Landa nie istniał by nawet Apple.

Osoba przedsiębiorcza-D.Nawrocka

Mark Elliot Zuckerberg (ur. 14 maja 1984 w White Plains) – amerykański programista i przedsiębiorca, główny twórca serwisu społecznościowego Facebook, obecnie dyrektor generalny tego serwisu; Człowiek Roku tygodnika Time w 2010.

Jako student Uniwersytetu Harvarda, 4 lutego 2004 r. stworzył wraz z grupą studentów serwis społecznościowy on-line TheFacebook (później: Facebook), w ramach którego zarejestrowani użytkownicy mogą odszukiwać i kontynuować dawne znajomości oraz dzielić się wiadomościami i zdjęciami.

W marcu 2008 roku Zuckerberg, plasując się na 785. miejscu rankingu „Forbesa” zestawiającego najbogatszych ludzi świata, został najmłodszym miliarderem świata (1,5 mld USD)[1]. W 2011 roku znalazł się na 15. miejscu rankingu „Forbesa” zestawiającego najbogatszych Amerykanów. Został również uznany trzecim, po Larym Ellisonie i Billu Gatesie człowiekiem w Dolinie Krzemowej.

Uważam, że Mark Zuckerberg jest osobą przedsiębiorczą, gdyż potrafił stworzyć coś, na co jest zapotrzebowanie. 

Andrew Warhol jako człowiek przedsiębiorczy

Przedsiębiorczym człowiekiem jest ta osoba, która osiąga na rynku sukces. Można powiedzieć, że przedsiębiorczość jest w pewnej mierze wrodzoną dyspozycyjnością psychiczną, jak też nabytą w wyniku nauki umiejętnością. Tak jak w innych dziedzinach życia ludzkiego największe sukcesy odnosi ta jednostka, która jest uzdolniona naturalnie, a jednocześnie posiadła określone umiejętności zdobyte poprzez naukę oraz towarzyszącą nauce praktykę. Tą ostatnią rozumiemy jako zbieranie kolejnych doświadczeń w trakcie działalności rynkowej. Moim przykładem takiej osoby jest Andy Warhola.
Andrew Warhol urodził się 6 sierpnia 1928 r. w Pittsburgu, w Pensylwanii. Jego rodzice, Ondrej (Andrew) Warhola i Julia Justyna Zavacka (nazwisko Varchola zmienili na Warhola po przyjeździe do USA), byli imigrantami z klasy robotniczej. Pochodzili z mniejszości katolików łemkowskich (rusińskich) z wioski Mikov, usytuowanej na północy Słowacji. Ojciec pracował w kopalni węgla w Pensylwanii.
Główną cechą Andrew była ambicja - pokazała ona, że posiadał dobrze opracowany plan życiowy, znał cel swoich dążeń oraz wiedział, do jakich osiągnięć jest zdolny. Zdolności artystyczne, które widoczne były juz od młodzieńczych lat, zadecydowały o wyborze kierunku studiów, jakim było projektowanie użytkowe na Carnegie Mellon University w Pittsburgu. W 1949 r. przeprowadził sie do Nowego Jorku, międzynarodowego centrum artystycznego od czasu zakończenia II wojny światowej, aby tam zacząć karierę jako ilustrator czasopism i twórca reklam. Jednak lata 50. były jeszcze, pod względem artystycznym, dość odmienne od następnych, w których zaliczał się już do pop-artystów. Warhol był dobrym rysownikiem. Do jego popularności przyczyniły się rysunki butów wykonane kolorowym tuszem. Posiadł niezbędną wiedzę o terenie swojego przyszłego działania, a zarazem wiedzę o rynku. Następnie musiał poznać realia materiałowe, finansowe oraz psychospołeczne obejmujące ten wycinek rodzajowy rynku, który ma się stać terenem jej działania.
Drugą niezbędną jego cechą był dynamizm działaniowy. Był osobą aktywną, inicjatywną, poszukującą nowych rozwiązań w sposobach uprawiania czegoś, wykonywania lub posługiwania się czymś. W latach 60. zaczął używać sitodruku do produkcji obrazów ze znanymi amerykańskimi produktami, tj. z zupą Campbell's i Coca-Colą. Szukał sposobu nie tylko na tworzenie sztuki posługującej się produktami kultury masowej, ale chciał przede wszystkim produkować masowo sztukę. Mówił, że chce być jak maszyna. W swoim atelier, The Factory, położonym przy Union Square w Nowym Jorku, zatrudniał i nadzorował artystów, zaangażowanych w produkcję druków, butów, filmów, książek, itp. Nie bał się ryzyka. Umiał podjąć ryzyko i połączyć je z odwagą jego podejmowania. Jego odwaga wzmocniła wolę do sukcesu. Mógł i dużo wiedzieć o dobrze zapowiadającym się interesie, ale gdyby posiadał dostatecznie dużo obaw, nie podjął by tego przedsięwzięcia.
Wyróżniał się zrównoważeniem intelektualnym i emocjonalnym. Cecha ta niejako wyważa bogactwo skojarzeń myślowych, z których wyłaniają się pomysły do działań. Większość rzeczy wytwarzanych przez Andy'ego Warhola obracała sie wokół konceptu szeroko pojętej kultury amerykańskiej. Malował pieniądze, jedzenie, damskie obuwie, ważne osobistości i gwiazdy, wycinki z gazet oraz przedmioty codziennego użytku. Według niego, te właśnie wyobrażenia reprezentowały kulturalne wartości Stanów Zjednoczonych. Dla przykładu, Coca-Cola utożsamiana była z demokratyczną równością.
W porównaniu z sukcesem i skandalem wywołanym przez innowacyjność Warhola w latach 60., dekada lat 70. była pod tym względem spokojniejsza. Warhol prezentował się jako osoba przedsiębiorcza. Według Boba Colacellego, autora biografii Warhola, artysta poświęcał większość czasu na szukaniu nowych i bogatych patronów na zlecenia do malowania portretów, m.in. Micka Jaggera, Brigitte Bardot i Michaela Jacksona.
Założył także w 1969 r., wraz z Gerardem Malangą magazyn Interview i wydał w 1975 r.: The Philosophy of Andy Warhol. W książce przedstawił swoje pomysły dotyczące natury sztuki:

Making money is art, and working is art and good business is the best art.
(Zarabianie jest sztuką i praca jest sztuką, a dobry biznes jest najlepsza sztuką.)

Lata 80. w twórczości Warhola charakteryzują się powrotem do sukcesu finansowego i krytycznego. Częściowo stało się tak z powodu jego powiązań i przyjaźni z pewna grupa młodych i płodnych artystów, którzy wówczas zdominowali rynek zwyżkujący sztuki w Nowym Jorku lat osiemdziesiątych. Należeli do nich: Julian Schnabel, David Salle i tzw. neoekspresjoniści, Francesco Clemente, Enzo Cucchi oraz przedstawiciele transawangardy. Przewodził i współpracował z innymi ludźmi. Jest to ważna cecha dość widocznie rozróżniająca ludzi. Jego działalność wymagała cierpliwości i okazywania życzliwości w nazywaniu i utrzymywaniu kontaktów z innymi osobami działającymi na tym rynku.
Opisując życiorys tego twórcy i zestawiając go z cechami osoby przedsiębiorczej przedstawiłam jednego z najlepszych przedsiębiorców końca wieku XX. 

 

Osoba przedsiębiorcza według Justyny Grabowskiej

Michael Jackson

Michael Joseph Jackson (ur. 29 sierpnia 1958 w Gary w stanie Indiana, zm. 25 czerwca 2009 w LA) – amerykański muzyk, artysta estradowy, tancerz, kompozytor, autor tekstów i filantrop^], którego kariera i życie osobiste stały się ważną częścią kultury masowej ostatnich czterech dekad. Znany jako jeden z najlepszych wykonawców muzyki pop i jeden z najpopularniejszych muzyków w historii, nazywany „Królem Popu”.

Moim zdaniem osoba przedsiębiorcza to ktoś to mimo przeciwności losu potrafi się temu postawić. Jak wszyscy wiemy Jackson miał trudne dzieciństwo, lecz dał sobie radę. Wysiłek, determinacja, upartość jaką się cechował sprawiła, że osiągnął miano "króla popu". Jak dla mnie osoba przedsiębiorcza właśnie takimi cechami powinna dysponować, aby móc osiągnąć wymarzony cel, nieważne czy przyniesie duże pieniądze lub ich nie da. 

Levi Strauss-osoba przedsiębiorcza

Osoba przedsiębiorcza jest to osoba, która dąży w swoim życiu do osiągnięcia postawionego przez siebie celu. Cechuje ją przede wszystkim bycie kreatywnym, twórczym, otwartym na nowe doznania, nie boi się zmian i ryzyka, poszukuje nowatorskich rozwiązań w życiu. 

Przykładem osoby przedsiębiorczej może być Levi Strauss.

Levi Strauss 

Loeb Strauss, (ur. 26 lutego 1829 w Buttenheim jako Löb Strauß , zm. 26 sierpnia 1902 w San Francisco).

 Był twórca pierwszej firmy produkującej dżinsy na świecie.

Historia jeansów jest ewidentnym przykładem na to, że w życiu nie ma przypadków. Niemiec z żydowskimi korzeniami chciał szyć namioty dla poszukiwaczy złota, a zasłynął z produkcji wygodnych i wytrzymałych spodni. Utworzył on jedną z najbardziej znanych marek na świecie. Jego firma Levi Strauss & Co. rozpoczęła działalność już w 1853 r. w San Francisco w Kalifornii. Firma ta działa i dobrze prosperuje, a jego markowa odzież jest sprzedawana do dziś.

W latach 50. "levisy" pojawiają się w filmach i utożsamianie są z buntem.

Marlon Brando paraduje w nich w "Dzikim", James Dean w "Buntowniku bez powodu". W ultraobcisłych, czarnych dżinsach tańczy Elvis Presley. Zakłada je Marylin Monroe, a potem Brigitte Bardot. W 1966 roku w amerykańskiej TV pojawia się pierwsza reklama dżinsów. Twarzami są rockowi Paul Revere and The Raiders czy The Jefferson Airplane. 5 lat później Andy Warhol projektuje okładkę płyty Rolling Stones'ów w dżinsach z otwartymi rozporkami. Lata 70. to czas przeróżnych modyfikacji dżinsów. Powstają w różnych kolorach, z rozmaitymi aplikacjami. Pojawiają się na wybiegach u kreatorów mody. Teraz, gdy dżinsy zna nie tylko Ameryka, ale też Europa i Azja stają się symbolem tego, co amerykańskie. Świat filmu i muzyki nosi dżinsy, a hipisi zakładają dżinsy-dzwony do haftowanych koszul, chust i wisiorków.

Klaudia G.

Walt Disney - osoba przedsiębiorcza

Walter Elias Disney, urodzony 5 grudnia 1901 roku w Chicago. W młodości odznaczał się łagodnym charakterem i nie wpawającym się w konflikty. Począwszy od dzieciństwa ciekawił go świat, z tego powodu ruszał ze swoim bratem Royem w dalekie wyprawy, podczas których przyglądał się zwierzętom, które inspirowały go w późniejszych produkcjach. Uzdolnienia artystyczne przejawiały się u Walta od młodych lat, które za pomocą ciotki rozwijał, choć w szkole nie był przykładnym uczniem. Gdy razem z rodziną przeprowadził się do Kansas City rozpoczął naukę w szkole podstawowej, lecz wkrótce został pomagierem ojca w dystrybucji prasy. Pomimo tego, że praca ta nie była odpowiednia dla dziewięcioletniego dziecka starał się być odpowiedzialny roznosząc gazety bez oglądania się na brak sił. Bez względu na trudne warunki Walt cechował się ambicją i wszelkimi zagadnieniami powiązanymi ze sztuką. Ulubionym zajęciem chłopca było rysowanie, gdzie wykazywał dużą kreatywność, lecz niestety jego rysunki nie przypadały do gusty uczącym, były nad wyraz pomysłowe i oryginalne. W wieku lat 16 Walt postanowił iż zostanie rysownikiem i z ambicją uczył się rzemiosła rysunku w Chicago Institute of Art. Pierwsze jego rysunki były kopiami komiksów politycznych. W tym momencie odkrył talent do szkicowania karykatur. By móc się uczyć podjął się ciężkiej pracy rysownika w paru gazetach, choć bez efektów. Mimo to nie poddawał się i otrzymał pracę w Graficznym Studiu Reklamy. Gdy miał 20 lat zaryzykował i z kilkoma dolarami w kieszeni ruszył podbijać Hollywood. Tam otworzył własne przedsiębiorstwo, które produkowało kreskówki. Firma ta niestety szybko upadła. Walt bez względu na zły los dalej pragnął osiągnąć to o czym marzył. Razem z bratem Royem uruchomił wytwórnię Disney Brothers Studios. Wkrótce potem dzięki kreatywności i wrodzonym talentom stworzył Myszkę Miki, która skradła serca świata. W 1932 roku Walt Disney został uhonorowany Oskarem w kategorii film animowany za "Kwiaty i drzewa". Film ten był pierwszą kolorową kreskówką w całej historii kina. Szkoła dla artystów Cal Arts była obok produkcji filmów dziełem Disneya, założył także Disneyland i zbudował fundamenty pod Walt Disney Word i miasto przyszłości EPCOT. Zmarł 15 grudnia 1966 r. a jego działa trwają do tej pory, są kontynuowane dzięki artystom, uczniom i współpracownikom kochającym jego twórczość.

Michael Jordan jako osoba przedsiębiorcza.

Osoba przedsiębiorcza to osoba, która dąży do określonego celu i realizuje swoje marzenia. Taka osoba powinna być odpowiedzialna, pewna siebie, kreatywna i posiadać zdolność przewodzenia oraz być gotowa do podejmowania ryzyka. Przykładem osoby przedsiębiorczej może być Michael Jordan.

Michael Jordan (ur.1963r) to amerykański koszykarz. Dwukrotny mistrz olimpijski i sześciokrotny mistrz NBA. Wiele razy dostawał tytuł dla najlepszego zawodnika meczu, jak i również finałów.

We wrześniu 2009 roku został włączony do Baskeball Hall of Fame.

W 1993 roku po 9 sezonach Jordan ogłosił swoje odejście i spróbował swoich sił w baseballu. Przygodę z baseballem zakończył w 1995 roku. Po powrocie do NBA objawił się jako zawodnik dojrzalszy, jeszcze bardziej skoncentrowany na liderowaniu drużynie, jednak w dalszym ciągu potrafiący w decydujących momentach wziąć na siebie odpowiedzialność za wynik meczu.

Michael Jordan jest stałym uczestnikiem pokazowych turniejów golfa, promuje odzież sportową Jordan Brand, jeździ także na motocyklach. Od 2004 r. jest właścicielem profesjonalnego zespołu motocyklowego. Zajmuje się także działalnością charytatywną.

W czerwcu 2006 r. Jordan stał się właścicielem części udziałów oraz członkiem zarządu ds. operacji koszykarskich w klubie NBA Charlotte Bobcats.

Wiktoria Radecka